Rezerwat przyrody Źródliskowa Buczyna im. dr Jerzego Jackowskiego

Rezerwat Źródliskowa Buczyna został utworzony 30 maja 1956 r. Pierwotnie zajmował obszar 120,28 ha, w 1964 r. powiększono go do 122,22 ha, w 2005 uległ kolejnemu powiększeniu i obecnie jego powierzchnia wynosi 155,33 ha, z czego 58,16 ha jest objęte ochroną ścisłą. Rezerwat nosi imię dr. Jerzego Jackowskiego, zasłużonego leśnika i wybitnego działacza ochrony przyrody. Na północno-wschodnim skraju rezerwatu znajduje się głaz narzutowy z tablicą upamiętniającą patrona.  

Źródliskowa Buczyna rozciąga się na terenie o urozmaiconej rzeźbie. Rezerwat obejmuje płaskowyż ze stromo opadającymi stokami oraz płaski obszar nad Jeziorem Glinna. Różnice wysokości sięgają do 50 m. Został ustanowiony w celu ochrony pięknego fragmentu buczyny źródliskowej z bogactwem storczyków w runie. Las jest zacieniony i wilgotny, co sprzyja rozwojowi porostów i glonów na drzewach. Nad strumieniami kamienie pokryte są mchami wapniolubnymi. W miejscach nisko położonych i zabagnionych rozwijają się lasy łęgowe, olszyny i łozowiska. W rezerwacie występuje wiele roślin chronionych, m.in.: bluszcz pospolity, wiciokrzew pomorski, buławnik czerwony, kruszczyk szerokolistny, gnieźnik leśny, porzeczka czarna, kalina koralowa, kruszyna pospolita, przytulia wonna, konwalia majowa. Spośród roślin zagrożonych i rzadkich można spotkać np. gwiazdnicę bagienną, turzycę zgrzebłowatą, przetacznik górski, skrzyp zimowy, przylaszczkę pospolitą, zachyłkę oszczepowatą, kokorycz pustą, kokorycz wątłą.

Dla amatorów pieszych wędrówek udostępniony jest niebieski Szlak im. Stanisława Grońskiego oraz ścieżka dydaktyczna o długości 4 km z 12 tablicami poglądowymi.