Park dworski

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1338 roku. W XVI wieku Dobropole należały do rodu von Sydow. Rodzina miała w swych rękach wieś do 1815 roku. W 1828 roku należał on do von Rütsa, a w 1858 roku do von Senfft-Pilsacha. W drugiej połowie XIX wieku majątek wrócił do rodziny von Sydow – przejął go Carl Friedrich von Sydow. To właśnie za czasów rodziny von Sydow we wsi wzniesiono barokowy kościół z 1766 roku, pałac z 1760-1770 i obszerny park krajobrazowy.

Z całą pewnością park istniał już w okresie baroku, pod koniec XVIII wieku został on przekształcony w park krajobrazowy. Do lat 70. XX wieku w pałacu działał PGR, ale od 1971 roku obiekt stoi opuszczony, dziś jest to ruina.

Park znajduje się na terenie Pojezierza Trzcińskiego, we wschodniej części wsi. Na terenie parku odnajdziemy kilka polan i obszarów podmokłych, na których niegdyś ulokowane były stawy. Część drzew została wycięta, ale wśród pozostały odnajdziemy ciekawe gatunki. W założeniu można wyodrębnić trzy główne zgrupowania zieleni – pierwsze wzdłuż linii jeziora, drugie w części wschodniej i trzecie między dawnym stawem i polaną mniejszą. W parku dobrze rozwinięty był system dróg. Teren parku jest nierówny, najwyżej położony był pałac i podwórze.

Wśród zachowanej roślinności odnajdziemy takie gatunki jak klon pospolity, klon jawor, dąb czerwony, wierzba, topola biała, lipa drobnolistna i kasztanowiec biały. Obecnie teren parku jest zaniedbany. Park dworski w Dobropolu został wpisany na wojewódzką listę zabytków w październiku 1956 roku.