Park dworski

Park dworski w Podwilczu jest częścią zespołu pałacowo-parkowego. Park założono na początku XIX w. w stylu  romantycznym. Powierzchni parku wynosi 21,77 ha. Początkowo park stanowił otoczenie dworu. Później po wybudowaniu na miejscu dworu pałacu, w 1895 r., park rozbudowano. Wciągnięto wówczas do parku pobliska łąkę (na zachód od pałacu) i kilka terenów obsadzonych bukami. Wzbogacono drzewostan parku, nasadzono gatunki egzotyczne i ozdobne odmiany drzew. Obecnie park jest największym parkiem w Gminie Białogard. Park zdobią stawy oraz punkt widokowy. Na terenie parku znajduje się również cmentarz rodowy, zniszczony przez wojska armii radzieckiej, do którego z pałacu prowadzi aleja grabowa. Wśród drzew dominują: dęby szypułkowe, graby, buki, daglezje, olsze, jesiony i klony zwyczajne. Jeden z dębów w tej części parku ma obwód 454 cm. Natomiast najwyższym drzewem jest daglezja o 42 m wysokości. W części północnej parku można podziwiać dęby czerwone. Poza tym występuje tu także kasztan jadalny, buk czerwonolistny, jesion wyniosły. W parku występują trzy pomniki przyrody: dwa buki o obwodzie 370 cm i 445 cm oraz jedna jodła o obwodzie 335 cm. Przy parku znajduje się pałac, będący obecnie w ruinie. Prawdopodobnie przez park biegnie też podziemne przejście z pałacu do cmentarza rodowego. Obecnie park stanowi własność Gminy Białogard. Można po nim swobodnie spacerować.