Kościół filialny pw. NMP Matki Kościoła

Żelisławiec jest wsią założoną na planie owalnicy, pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1180 roku, gdy wieś wchodziła w skład dóbr cystersów z Kołbacza.

W centralnej części wsi usytuowany jest wczesnogotycki kościół, wybudowany w drugiej połowie XIII wieku z ciosów granitowych i głazów narzutowych. Prezentował styl wczesnogotycki. Został założony na planie prostokąta, nie posiadał chóru, ani wieży. W 1945 r.świątynia została zrujnowana, odbudowano ją w 1977 r. Obecnie po zachodniej stronie kościoła znajduje się masywna wieża z XIX wieku. Jest ona otynkowana, przykryta blaszanym dachem, na szczycie wieży znajduje się krzyż. Podobnie zabytkowe mury świątyni zostały przykryte blaszanym dachem, co mocno kontrastuje z jej historycznym wyglądem.

Przy świątyni znajduje się cmentarz, pochodzący z tego samego okresu co kościół. Nekropolia została założona na powierzchni 0,27 ha. Na terenie cmentarza nie zachował się czytelny układ kwater, nie istnieją już zabytkowe nagrobki. Wart uwagi jest mur ogrodzeniowy o długości 145 metrów wzniesiony przed XVII wiekiem oraz dwie bramy z tego samego okresu. Cmentarz przykościelny w Żelisławcu został wpisany na wojewódzką listę zabytków w grudniu 2012 roku.

Częściowo zachował się także starodrzew, wśród którego zobaczyć możemy: jesion, cztery akacje, dąb i dwadzieścia osiem klonów. Drzewa posadzone są wzdłuż muru ogrodzeniowego. Szczególnym okazem jest dąb, którego pień ma w obwodzie 450 cm.