Park dworski

W północno-zachodniej części wsi na początku XIX wieku założono majątek z rozległym parkiem krajobrazowym. Teren parku łączył się z dziedzińcem, na którym stał pałac – obiekt został rozebrany pod koniec lat 70. XX wieku. Teren zadrzewiony parku znajduje się w zachodniej części dawnego założenia pałacowego. Główne wejście do pałacu znajdowało się naprzeciw pałacu, drugie wejście rozmieszczone było w północno-zachodniej stronie parku.

Wśród roślinności parku odnajdziemy takie gatunki jak buk pospolity, cypryśnik błotny, dąb szypułkowy, jabłoń, grusza, kasztanowiec biały, dereń właściwy, głóg jednoszyjkowy, wierzba wiciowa, śnieguliczka biała i bluszcz pospolity. Łącznie na terenie parku wyodrębniono ponad dwadzieścia gatunków drzew liściastych, dwa gatunki drzew iglastych, osiem gatunków krzewów i dwa gatunki pnączy. Drzewa rosną swobodnie pojedynczo, lub w małych skupiskach. Najstarsze drzewa liczą ponad 200 lat. Na szczególną uwagę zasługuje dąb szypułkowy o obwodzie pnia ponad 6 metrów, dęby o obwodzie od 4 do 4,5 metrów i lipa drobnolistna o obwodzie ponad 4 metrów. Krzewy zajmują ok. 30% całkowitej powierzchni parku.

Park został wpisany na wojewódzką listę zabytków w grudniu 1980 roku.