Kościół parafialny pw. św. Apostołów Piotra i Pawła

Świątynię wybudowano pod koniec XIX stulecia. Do roku 1944 świątynia służyła katolickim mieszkańcom wsi.

Świątynia jest salowa, neogotycka, wybudowana z czerwonej, nietynkowanej cegły. Kościelna wieża, wyodrębniona z bryły obiektu, przykryta jest blaszanym hełmem. Elewację budynku zdobią ostrołukowe witrażowe okna. Strop świątyni jest drewniany, deskowany, nad prezbiterium – sklepiony krzyżowo. Znajduje się na nim malowidło, pochodzące z przełomu XIX i XX w., przedstawiające Trójcę Świętą. Nad wejściem do świątyni znajduje się empora chórowa z płycinową balustradą. W wydzielonym prezbiterium, w centralnym miejscu, umieszczony został duży, drewniany krzyż z figurą Chrystusa. Flankowany jest z obu stron figurami Matki Boskiej oraz św. Jana. Przy głównym ołtarzu na tynku namalowane są postacie świętych Piotra i Pawła. Freski pochodzą z przełomu XIX i XX stulecia. Kościół poświęcony został 2 XII 1902 r.