Kościół parafialny pw. Niepokalanego Serca NMP

Pierwszą murowaną świątynię wzniesiono tutaj już w XIII w. Pozostały po niej granitowe ciosy wmurowane w dolne partie wieży i cokół. Z XV w. pochodzi gotycki portal główny z tajemniczymi „miseczkami”w bogatym oprofilowaniu. Są one śladem dawnego obyczaju rozniecania ognia, przy pomocy drewnianego świdra, w Niedzielę Wielkanocną. Swój ostateczny kształt trójnawowej bazyliki kościół uzyskał po pożarze w 1852 roku. Nadbudowano wówczas pokrytą czarnym łupkiem wieżę, wznoszącą się na wysokość 52 m, zakończoną 2‑metrowym pozłacanym krzyżem. Na ścianach zewnętrznych zwracają uwagę cegły z wyrytymi datami.