Park dworski

Park zajmuje powierzchnię ok. 21 ha. Został założony w połowie XIX w. przez rodzinę von Bonin – ówczesnych właścicieli tych ziem. Park wraz z pałacem pięknie wkomponowano w naturalne ukształtowanie terenu umiejscawiając oba obiekty na niewielkim wzniesieniu.

Park ma kształt czworoboku. Od strony wschodniej istniał tam cmentarz rodowy i znajdował się kościół, który podobnie jak pałac nie dotrwał do naszych czasów, kościół i pałac rozebrano po II wojnie światowej. Na dawnym terenie przykościelnym zachowały się fragmenty nagrobków z cmentarza rodowego i dawnego cmentarza ewangelickiego. Rośnie tu również grupa drzew uznanych za pomnik przyrody. Stanowią je: trzy lipy drobnolistne o obwodach 310 cm, 320 cm i 350 cm oraz kasztanowiec zwyczajny o obwodzie 310 cm. 

Od zachodniej strony parku znajduje się aleja lipowa. Przez park przepływa niewielki strumień w głębokim jarze. Stare drzewa wyznaczają dawny układ alei parkowych, które przez to są jeszcze bardziej czytelne. Gatunkami dominującymi w parku są: lipy drobnolistne, buki pospolite, dęby szypułkowe. Wzdłuż przepływającego cieku rosną olsze czarne i jesiony wyniosłe. Poza tym  drzewostan tworzą też: graby pospolite, świerki pospolite, klony jawory. Uwagę mogą przyciągnąć również drzewa obcego pochodzenia, takie jak: daglezja zielona, choina kanadyjska, cyprysik groszkowy. Drzewostan parku zachował swój pierwotny układ. Dziś wiele z drzew ma już wymiary drzew pomnikowych. Park jest częstym miejscem spacerów okolicznych mieszkańców.