Kościół parafialny pw. św. Antoniego

Kościół w stylu gotyckim został zbudowany w połowie XV wieku. Po pożarze w 1797 r. przebudowano go zmieniając kształt okien i portalu oraz nadbudowano od strony zachodniej drewnianą wieżę. W czasie II wojny światowej budowla została zrujnowana. W 1945 r. przejęta przez katolików wyremontowana i poświęcona.

Świątynia powstała na rzucie prostokąta. Zbudowana jest z nieociosanego granitu, jest nieotynkowana. Przykryta jest dachem dwuspadowym krytym dachówką. Wieża kościoła jest czworoboczna, z wysmukłym blaszanym hełmem z krzyżem. Okna budynku zakończone są łukami, znajdują się w nich witraże. Witraż w oknie prezbiterium przedstawia patrona kościoła św. Antoniego Padewskiego. Prezbiterium zaznaczone jest poprzez podniesienie posadzki. W środku usytuowany jest soborowy ołtarz, a przy ścianie zachodniej znajduje się drewniana empora z organami z 1901 r., obecnie nieczynnymi. 

Przy wejściu do kościoła, po prawej stronie stoi krzyż upamiętniający misje z 2001 r. oraz pomnik bez napisów. Warto zwrócić uwagę na granitową chrzcielnicę w kształcie cylindra o średnicy 1 m, datowaną na XV wiek.