Organistówka

Organistówka to budynek wzniesiony w połowie XIX wieku, w technice ryglowej. Pierwotnie obiekt przeznaczony był na mieszkanie dla organisty i być może na szkółkę kościelną.

W 1859 roku przeprowadzono remont kościoła i prawdopodobnie wtedy wzniesiono budynek organistówki. Po II wojnie światowej w wyniku zniszczeń konieczne było skrócenie budynku. W latach 1985-1987 przeprowadzono remont generalny z rekonstrukcją organistówki, wówczas zdecydowano, że w budynku będzie się mieściła miejska biblioteka. Przeprowadzając rekonstrukcję budynek rozebrano do fundamentów i odbudowano ze współczesnego materiału. Budynek zrekonstruowano na planie pierwotnego rzutu i z zachowaniem historycznego podziału wnętrza. Obiekt założony jest na planie prostokąta, z frontem skierowanym na zachód. Charakteryzuje się zwartą, proporcjonalną bryłą. Jest to budynek parterowy, częściowo podpiwniczony, z użytkowym poddaszem przeznaczonym na sale wystawowe biblioteki. Budynek przykryty dachem naczółkowym. Ściany murowane z cegły ceramicznej, tynkowane. Ściana zachodnia oraz szczyt południowy utrzymane w konstrukcji ryglowej. Ściany budynku zdobią medaliony: Jana Kochanowskiego, Adama Mickiewicza oraz Stefana Żeromskiego.

Wnętrze budynku nie zawiera elementów historycznych.