Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Kościół pochodzi z XV w. Świątynia była kilkukrotnie niszczona przez pożary w latach 1496, 1558, 1562 i 1568. Została przebudowana w formach neogotyckich w 1870 r. Kościelna wieża postawiona na planie kwadratu, posiada trzy kondygnacje, jest blendowana, profilowana. Górna drewniana kondygnacja przechodzi w ośmioboczną konstrukcję zwieńczoną barokowym hełmem. Do świątyni prowadzi portal zakończony ostrołukiem. W zwieńczeniu łuku portalu znajduje się kartusz otoczony drewnianą dekoracją w kształcie liści akantu. Sklepienie kościoła jest krzyżowo-żebrowe z malowanymi zdobieniami, przebiegającymi wzdłuż żeber. W centrum umieszczony został dwukondygnacyjny, barokowy ołtarz zdobiony kręconymi kolumienkami, zwieńczony postacią Chrystusa Zmartwychwstałego. W prezbiterium, po obu jego stronach, znajdują się stalle kolatorskie, a w ołtarzu bocznym, w nawie południowej - misternie rzeźbiony gotycki tryptyk. W świątyni znajduje się barokowa ambona z akantowymi zdobieniami. Na ścianie wschodniej i prezbiterium umieszczone zostały dwa epitafia. Na emporze chóru muzycznego, znajdującej się nad wejściem do świątyni, umieszczone zostały 40-głosowe organy w stylu barokowym z 1911 r.

Kościół poświęcony 6 X 1945 r.