Kościół filialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

Budynek posadowiony na niewielkim cokole ceglanym, na planie prostokąta. Do czasu remontu był to typowy budynek szachulcowy, po remoncie w latach sześćdziesiątych stracił wiele cech, zaburzony został rytm okien, usunięte niektóre słupy, ściany otynkowane. Jest to świątynia salowa, z głównym wejściem pośrodku ściany południowo-zachodniej, pierwotnie, przed remontem wejście było umiejscowione w ścianie południowo-wschodniej. Wewnątrz mała zakrystia wydzielona ściankami działowymi. Budynek z oknami arkadowymi, na ścianach wschodnich, na zachodniej ścianie okna prostokątne. Budynek nakryty dachem dwuspadowym naczółkowym, wnętrze wyposażone niemal całkowicie współcześnie, jedynym zabytkowym przedmiotem jest pasyjka XVII krucyfiksu.

Kościół powstał na przełomie XVIII i XIX wieku, dokładna data nie jest znana, wiadomo jednak że nie jest to pierwszy kościół w tej miejscowości, ponieważ księgi kościelne prowadzone tu były od 1663 roku. Do 1945 roku była to świątynia protestancka, po wojnie budynek był użytkowany jako obora. W sierpniu 1961 roku został wpisany w  rejestr zabytków, następnie odremontowany. Poświęcenie jako kościoła katolickiego miało miejsce 22 grudnia 1963 roku. Obecnie jest to kościół filialny, należący do parafii pw. Chrystusa Króla w Lubnie.