Park w Rościnie

Park pałacowy w Rościnie to nieco zapomniane, ale bardzo urokliwe miejsce sąsiadujące z XVIII-wiecznym barokowym pałacem. Całkowita powierzchnia parku wynosi 8,94ha.
Park został założony II połowie XVIII wieku za czasów panowania rodziny von Bredow. Podobnie jak pałac był on utrzymany w stylu barokowym, przynajmniej na początku. W XIX wieku został przearanżowany na styl angielski, czyli bardziej dziki, swobodny, a co za tym idzie romantyczny. Stał się tym samym parkiem o charakterze krajobrazowym.
Większość parku to teren równinny jednak przy jego południowo-zachodniej granicy znajduje się skarpa, a na niej ruina dawnej budowli parkowej. Prawdopodobnie jest to brama do grobowca rodzinnego – budowla ta otoczona jest porośniętymi bluszczem drzewami, co sprawia, że ów zakątek prezentuje się wyjątkowo romantycznie ale również tajemniczo. We wschodniej części parku znajduje się niewielki staw, otoczony wiekowymi drzewami, głównie olszyną.
Obecnie na terenie parku podziwiać można przede wszystkim okazały drzewostan, w którym dominują gatunki takie jak klon, jesion, wiąz, jawor oraz kasztanowce, ale znaleźć tu można również pojedyncze cisy, daglezje oraz platany. Wiele z drzew osiąga rozmiary pomnikowe, obwody niektórych przekraczają nawet 5 m, jednak tylko kilka z nich zarejestrowanych jest jako pomniki przyrody. Są to znajdująca się tuż za pałacem lipa drobnolistna oraz dąb bezszypułkowy  znajdujący się we wschodniej części parku.
Niestety obecnie park ten popada w zapomnienie, a jego urokliwe ścieżki zarastają samosiewem.