Dwór

Mirowo jest dużą wsią założoną na planie owalnicy. W centralnej części wsi znajduje się średniowieczny kościół, a na zachód od świątyni, nad brzegiem stawu dawny teren założenia ogrodowo-dworskiego z neoklasycznym dworem wzniesionym na przełomie XIX i XX wieku.

Obiekt jest parterowym, podpiwniczonym budynkiem zwieńczonym dwuspadowym dachem. Dwór został wybudowany przy czworobocznym dziedzińcu, który jest oddzielony od ulicy murem. Od południowej i zachodniej strony obiekt otoczony jest dawnym parkiem dworskim.

Elewacja frontowa obiektu jest siedmioosiowa, symetryczna, w centralnej i bocznych częściach są ryzality. Budynek zdobiony jest opaskami okiennymi, profilowanymi gzymsami i pilastrami.

W środku znajduje się charakterystyczny układ pomieszczeń z hallem na osi wyjścia frontowego. Oryginalny układ pomieszczeń został nieco zmieniony. Wewnątrz budynku nie zachowały się historyczne elementy wyposażenia. Nie zachowała się oryginalna stolarka drzwiowa i okienna.

Po 1945 roku zespół wszystkich budynków folwarcznych został przejęty przez rolniczą spółdzielnię produkcyjną. Następnie dwór w stanie ruiny został kupiony przez prywatną osobę w 1996 roku, która podjęła się renowacji. Obiekt został wpisany na wojewódzką listę zabytków w czerwcu 1996 roku.