Wzgórza Moryńskie

Wzgórza Moryńskie obejmują urozmaicony krajobraz polodowcowy. Wzgórza moreny czołowej ciągną się od Morynia do Mętna. Występuje tu również fragment rynny między jeziorami Morzycko i Mętno. Jest to specjalny obszar ochrony siedlisk o powierzchni 588 ha. Przeważają tu siedliska półnaturalne, czyli łąki, pastwiska, murawy, zarośla krzewiaste, śródpolne jeziorka i mokradła. Na zboczach występują murawy kserotermiczne oraz łęgi z fiołkiem wonnym. Roślinność ciepłolubną znaleźć można także na wypłaszczeniach, gdzie sąsiaduje z łąkami świeżymi. Różnorodność siedlisk sprawia, że zamieszkują ten obszar ciekawe gatunki płazów. Spotkać można między innymi traszkę grzebieniastą i kumaka nizinnego. Jest to również bardzo dobre miejsce dla ptaków. Żyją tu między innymi zimorodki zwyczajne, dzięcioły czarne, żurawie zwyczajne, gąsiorki. To sprawia, że warto wybrać się w te okolice na przykład na ptasie “fotołowy”. Można też wybrać się na spacer niebieskim Szlakiem Wzgórz Morenowych, który prowadzi z Mieszkowic, przez Moryń, Mętno w stronę Lubiechowa Dolnego.

Okolica Wzgórz Moryńskich zachęca do wypoczynku nad jeziorami. W pobliżu jest Jezioro Morzycko i Jezioro Mętno. Można tu skorzystać z kąpielisk i plaż, uprawiać sporty wodne i wędkarstwo. Malowniczy wąwóz tworzy także przepływająca na wschód od obszaru Natura 2000 rzeka Słubia.