Kościół parafialny pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy

Na przestrzeni dziejów Golęcin, z niemiecka zwany Frauendor, posiadał aż trzy świątynie. Pierwszą stworzono z kamienia i drewna po reformacji, lecz na skutek działań wojennych została zniszczona i rozebrana. W połowie XVIII w. rozpoczęto jej odbudowę, lecz budynek nie działał długo, gdyż w 1837 r. znów trzeba było budować kolejny. Aż do 1939 r. stanowiło Golęcino osobną, niewłączoną do Szczecina osadę. W dniach 13 maja i 30 sierpnia 1944 r. miały miejsce niszczycielskie naloty alianckie, które poczyniły niezwykle wiele strat. Budynek kościoła, który dotrwał do czasów współczesnych, został wybudowany w latach 1837-1847. Posadowiono go dokładnie w tym miejscu, gdzie niegdyś funkcjonował kościół pochodzący z XVIII w. Po przejęciu go przez katolików został poświęcony 25 sierpnia 1946 r. przez księdza Kazimierza Terleckiego, co oznaczało jednoczesną erekcję samodzielnej parafii noszącej patrocinium Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.