Kościół parafialny pw. Matki Boskiej Bolesnej

Budynek kościoła jest datowany na XII w., a do jego budowy wykorzystano liczne ciosy kamienne połączone zaprawą wapienną. Budowa świątyni związana była z lokacją ośrodka. Jest to budynek typowy dla regionu i czasu swego powstania - prostokątny, jednosalowy, bez wyodrębnionego w bryle prezbiterium. Posiada zdobione blendami szczyty, zaś ciekawym przykładem symultanicznego korzystania ze stylów gotyckiego i romańskiego są okna w korpusie nawowym. Na przestrzeni wieków poczyniono jednak pewne zmiany konstrukcyjne, których przykładem jest wieża dostawiona w XVIII w. Znajduje się ona na murowanej nastawie kamiennej. Na wysokości piętra murowany budulec przechodzi w drewno. Całość wieńczy hełm stożkowaty z kulą i krzyżem na niej zaćwieczonym. Wieża stanowi również przykład części odbudowanej, którą zajęto się po pożarze kościoła w 1637 r. Kościół był także remontowany w XIX w. i po zakończeniu II wojny światowej, kiedy to na ścianie południowej dobudowano zakrystię. W 1992 r. wyremontowano ołtarz i ambonę.