Park dworski

Mirowo jest dużą wsią założoną na planie owalnicy. W centralnej części wsi znajduje się średniowieczny kościół, a na zachód od świątyni, nad brzegiem stawu dawny teren założenia ogrodowo-dworskiego z neoklasycznym dworem wzniesionym na przełomie XIX i XX wieku.

W południowej części założenia odnajdziemy ogród o powierzchni 0,26 ha z polaną widokową i dawnym sadem. Polana otoczona jest starymi jesionami, jaworami i krzewami śnieguliczki i bzu czarnego. W zachodniej części znajdziemy małą łąkę, przez którą przechodzi ścieżka prowadząca na dziedziniec. Obecnie teren ogrodu jest zaniedbany.

W parku odnajdziemy takie gatunki roślin jak dąb szypułkowy, grusza pospolita, jabłoń, jesion wyniosły, klon pospolity, morwa biała i wierzba biała. Na terenie parku odnajdziemy czternaście gatunków drzew liściastych i cztery gatunki krzewów. Wiek najstarszych drzew wynosi nieco ponad 100 lat. Założenie ogrodowo-dworskie jest przykładem małej kompozycji ogrodowej z końca XIX wieku.

Obecnie dawna kompozycja ogrodu jest nieco zatarta. Dwór wraz z otaczającym go terenem został kupiony przez prywatnego właściciela w 1996 roku. Park został wpisany na wojewódzką listę zabytków w czerwcu 1996 roku.