Cmentarz przykościelny

Kościół w Krajniku Dolnym został wybudowany na przełomie XVII i XVIII wieku (prawdopodobnie w 1700 roku) na pobliskim wzgórzu. Budowla była konstrukcji ryglowej, wzniesiona z czerwonej cegły. Obiekt był jednonawowy z wieżą od strony zachodniej. W 1863 roku wysoka wieżą kościoła została usunięta i zastąpiona nieco niższą. Od XIX wieku w kościele były organy wyprodukowane przez firmę braci Dinse z Berlina, w kościelnej wieży wisiały dwa dzwony.

Obiekt przetrwał drugą wojnę światową, do ruiny został doprowadzony w okresie powojennym. Porzucona świątynia przez lata była rozkradana. Do obecnych czasów przetrwały zaledwie fragmenty murów. Najlepiej jest zachowana zachodnia ściana budowli.

Obok ruin odnajdziemy także zabytkową nekropolię. Założony w XVII wieku cmentarz zajmuje powierzchnię 0,40 ha. Niestety do naszych czasów nie przetrwały nagrobki, ogrodzenie, kaplica czy starodrzew. Zatarte są granice kwater i mogił. Obiekt został wpisany na wojewódzką listę zabytków wraz z ruinami kościoła w grudniu 1989 roku.