Park dworski

Park dworski w Poczerninie jest częścią zespołu dworsko-parkowego. Park założono ok. 1890 r. Powierzchnia parku wynosi 3,5 ha. Około 1913 r. otoczenie dworu zostało przekształcone i powiększone. Wówczas dobudowano budynek mieszkalny neoklasycystyczny z elementami secesyjnymi. W pobliżu tego budynku nasadzono drzewa egzotyczne tj. choinę kanadyjską i daglezję. Park rozciągnięto na skarpę przylegającą do południowej granicy dotychczasowego parku i koryta Parsęty. Posadzono rzędami graby, świerki i lipy drobnolistne. Drzewa te prowadziły do polany, na której znajdował się cmentarz albo grób. W późniejszym okresie urządzono tu także gazony i kwietniki. Układ parku składa się z trzech wyraźnych części. Pierwsza część z aleją wjazdową obsadzona lipami. Druga część stanowi otoczenie budynku dworskiego z urządzonym sadem oraz egzotycznym drzewostanem. Trzecia część to park założony na zboczu skarpy w dolinie Parsęty. Tu wzdłuż granicy parku przebiega ścieżka prowadząca do owalnego tarasu, na którym ustawiony jest krzyż. Dalej park przechodzi w las. Park stanowi otoczenie dla dworu zbudowanego w 1909 r. w style neoklasycystycznym. Kubatura budynku wynosi 2900 m³, a powierzchnia 550 m². Dwór został założony na planie prostokąta. Budynek dworu składa się z dwóch kondygnacji z ryzalitem w centralnej części, górującym na pozostałą częścią. W dużej części podpiwniczony. Dach budowli jest dwuspadowy, okna prostokątne otoczone profilowanymi opaskami wykonanymi w tynku. Po wojnie w budynku stacjonowały wojska radzieckie, później przejęło go Państwowe Gospodarstwo Rolne. Stan dworu nie jest najlepszy, wymaga odnowienia i zadbania o detale. Dwór znajduje się w rękach prywatnych i można go oglądać jedynie z zewnątrz. Po parku można swobodnie spacerować.