Folwark

 W zespole wyróżniają się i dominują dwa budynki: pałac i gorzelnia. W skład zabudowań wchodzą także obora, kuźnia, magazyn zbożowy, stajnia, budynek gospodarczy obora z mleczarką, budynki mieszkalne. Folwark został założony pod koniec XIX wieku.

Po drugiej wojnie światowej obiekt został przejęty przez miejscowy PGR. Pałac został dwukrotnie wyremontowany – w 1955 i 1975 roku. W lipcu 1987 roku budynek został wpisany na listę zabytków, ale 29 marca 1990 roku pałac spłonął. Po tym wydarzeniu nie podjęto próby odbudowania obiektu. Zachował się jednak układ wewnętrzny rezydencji. Za pałacem odnajdziemy park dworski – także wpisany na listę zabytków.

W folwarku zachował się również układ podwórza gospodarczego – rozebrano tylko budynek zamykający dziedziniec od strony północnej. Obiekty znajdujące się w obrębie podwórza zachowały bryłę i pierwotny wygląd elewacji. W obiektach na terenie folwarku odnajdziemy wiele oryginalnych elementów, m.in. drewnianą stolarkę okienną, dawne, drewniane wygrodzenia boksów i ceramiczne żłoby w stajni. Zmieniono natomiast układ stodoły, która przestała pełnić pierwotną funkcję, w latach 80. XX wieku unowocześniono wyposażenie obory, zmieniono układ wewnętrzny budynków mieszkalnych. W niektórych budynkach mieszkalnych zmianie uległo rozmieszczenie i wielkość otworów okiennych, niektóre budynki mieszkalne zaadaptowano na garaże.

Zespół folwarczny został wzniesiony z czerwonej cegły, część elewacji jest otynkowana. Budynki są dwu- lub jednokondygnacyjne. Obiekty są zwieńczone głównie dwuspadowymi dachami. Obiekt zajmuje łącznie powierzchnię 26,5 ha – w tym 22,5 ha to teren parku.

Zespół zabudowań folwarcznych wraz z pałacem został wpisany na listę zabytków w lipcu 1987 roku.