Kościół parafialny pw. św. Stanisława Kostki

Kościół zbudowano w 1493 r. z kamienia i cegły. Wnętrze kościoła przykryte jest drewnianym, belkowanym stropem, który pokryty jest polichromią – roślinnym ornamentem. Nad wejściem do świątyni znajduje się empora chórowa wsparta na sześciu kolumnach. Ustawione są na niej barokowe organy z XVII w., bliskie warsztatowi prospektu w katedrze w Kamieniu. W prezbiterium zwraca uwagę dwukondygnacyjny, kolumnowy, barokowy ołtarz z 1641 r. W predelli znajduje się obraz przedstawiający scenę Ostatniej Wieczerzy, w pierwszej kondygnacji obraz Ukrzyżowania, zaś w drugiej – Zmartwychwstania. Z lewej strony prezbiterium stoi przyścienna, barokowa ambona z baldachimem z początku XVIII w. Z prawej strony, na ścianie południowej, wyeksponowana jest figura patrona kościoła, św. Stanisława Kostki, który trzyma na rękach Dzieciątko Jezus. Święty przedstawiony jest w stroju jezuity. Obok znajduje się dwuczęściowy nagrobek z jasnoszarego marmuru Adolfa Karola von Karnitz z 1808 r. Na ścianach świątyni wiszą portrety św. Jana Pawła II trzymającego ferulę, oraz obraz Matki Boskiej Częstochowskiej.

Kościół poświęcony 3 VI 1946 r.